Τύποι παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα - τι μας απειλεί;

Τα παράσιτα είναι οργανισμοί που ζουν, τρώνε και πολλαπλασιάζονται στους ιδιοκτήτες τους. Διαφορετικοί τύποι παρασίτων μπορούν να ζήσουν σε ψάρια, ζώα και άνδρες. Επηρεάζουν διάφορα όργανα και προκαλούν την ανάπτυξη πολλών ασθενειών.

Ο κίνδυνος μόλυνσης

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ζωή των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Αυτή η γνώμη είναι λάθος, αφού τα κακόβουλα παράσιτα μπορούν να επιδεινώσουν σημαντικά την κατάσταση της ανθρώπινης υγείας και να οδηγήσουν σε θάνατο.

Γενικά, ο κίνδυνος μόλυνσης με παράσιτα έχει ως εξής:

1. Μια γρήγορη εξάπλωση οδηγεί σε μείωση σε όλες τις προστατευτικές λειτουργίες του σώματος και την γρήγορη εξάντληση του.
2. Η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών είναι αδύνατη επειδή απορροφάται από παράσιτα.
3. Μια ισχυρή μείωση της ανοσίας οδηγεί στην επιδείνωση των χρόνιων ασθενειών και στην εμφάνιση πολλών άλλων ασθενειών.
4. Οι λειτουργίες πολλών συστημάτων στο σώμα επηρεάζονται.
5. Μια μακρά έλλειψη θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες διαταραχές στο έργο διαφορετικών συστημάτων σώματος και θανάτου.

Τύποι παρασίτων

Υπάρχουν πολλοί κακόβουλοι οργανισμοί που μπορούν να εγκατασταθούν σε ένα άτομο - έρχονται σε διαφορετικές μορφές, μεγέθη, διαφέρουν αντί για εντοπισμό, διατροφική μέθοδο κ.λπ.

Οι ειδικοί ταξινομούν διάφορους κύριους τύπους:

• Οι απλούστεροι μικροοργανισμοί μπορούν να αποτελούνται μόνο από ένα ή περισσότερα κύτταρα. Ωστόσο, οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα υγείας.
• Τα σκουλήκια είναι επίπεδη.
• Στρογγυλά σκουλήκια?
• Τσιμπούρια?
• Έντομα.

Φυσικά, υπάρχουν ορισμένα φάρμακα για κάθε ασθένεια. Πριν συνεχίσετε με τη θεραπεία, πρέπει να διεξαχθεί λεπτομερής διάγνωση και να βρεθεί σε ποιο είδος παρασίτου ανήκει.

Έντομα

Αυτό περιλαμβάνει ψείρες, ψύλλους, gadflies. Τα μικρά παιδιά βρίσκονται στην ομάδα κινδύνου της λοίμωξης - είναι πολύ κοινωνικά, σε επαφή με πολλά άλλα παιδιά και μπορούν επίσης να επικοινωνήσουν με ένα μολυσμένο άτομο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα άτομο με ψείρες και nisses μολύνεται από άλλο άτομο.

Τα έντομα ζουν από ένα άτομο, έτσι ώστε η θεραπεία να μην λαμβάνει κανένα φάρμακο στις περισσότερες περιπτώσεις - υπάρχει αρκετή χρήση τοπικών φαρμάκων.

Τσιμπούρι

Ένα άλλο είδος οργανισμών που παρασιτίζουν σε ένα άτομο είναι τσιμπούρια. Η πιο συνηθισμένη ασθένεια που προκαλείται από τα τσιμπούρια είναι η αποδέσμευση. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να παρατηρηθεί η ήττα του δέρματος, οι βλεννώδεις μεμβράνες κλπ.

Σε ένα μικρό ποσό, τα τσιμπούρια ενός ατόμου δεν είναι επικίνδυνα. Επιπλέον, το 90% των ατόμων είναι ο μεταφορέας τσιμπούρι. Αυτά τα μικρότερα έντομα τροφοδοτούν τα νεκρά κύτταρα του δέρματος έτσι ώστε να μην βλάπτουν ένα άτομο. Ωστόσο, εάν μια ισχυρή μείωση της ασυλίας, συμβαίνει μια αλλαγή στο έργο των συστημάτων του σώματος, μια ορμονική αποτυχία κ.λπ., ο αριθμός των τσιμπούρια μπορεί να αυξηθεί πολλές φορές. Σε αυτή την περίπτωση αρχίζετε να τρώτε ζωντανά κύτταρα. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια που προκαλείται από το Tick πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη αντιβιοτικών, αντιισταμινών, τη χρήση αλοιφών, τις σταγόνες (αν το τσιμπούρι έχει χτυπήσει τα οπτικά όργανα και τις κοντινές περιοχές) καθώς και τη λήψη βιταμινών.

Οι απλούστεροι μικροοργανισμοί

Τα παράσιτα αυτού του είδους είναι ευρέως διαδεδομένα παντού - στο νερό, στο έδαφος, στον αέρα. Σε αντίθεση με τα έντομα και τα τσιμπούρια, είναι απολύτως αδύνατο να τα δείτε χωρίς μικροσκόπιο. Πολλοί μεμονωμένοι μικροοργανισμοί δεν βλάπτουν καμία ζημιά, όπως το άπειρο του παπουτσιού ή το πρωτόθο της αμοιβής, ενώ άλλοι είναι σε θέση να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες.

Τα δυσκεντρικά αμοιβάδα και τα Lamblien-Diese απλούστερα παράσιτα εντοπίζονται στα όργανα της γαστρεντερικής οδού ενός ατόμου, ενός σκύλου, μιας γάτας ή άλλου ζώου. Συνήθως επηρεάζουν το ήπαρ και το έντερο.

Το δυσκεντρικό amöbe εισέρχεται στο σώμα του ξενιστή μέσα από κακώς πλυμένα τρόφιμα, βρώμικα χέρια και όταν πίνετε ασυνήθιστο νερό. Μπορείτε να μολυνθείτε απευθείας υπό εγχώριες συνθήκες και μολυσμένα ζώα.

Οι ελαττωματικές αμοιβές πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα και προκαλούν πολλά δυσάρεστα συμπτώματα - εργαλείο υγρού, μετεωρισμό, ναυτία και έμετο, πυρετό.

Εάν δεν ξεκινήσετε με έγκαιρη θεραπεία, η amöbiasis που προκαλείται από ένα RUHR οδηγεί σε θάνατο μέσω της αφυδάτωσης.

Η θεραπεία είναι η αναπαραγωγή φαρμάκων για την αναπαραγωγή της Amyuba, του άφθονου ποτού και την αποκατάσταση της μικροχλωρίδας της γαστρεντερικής οδού και άλλων ζωνών ζημιών.

Ηλάνθας

Το καλύτερο όνομα αυτού του παρασίτου είναι τα σκουλήκια.

Χωρίζονται σε τρεις κύριους τύπους:

1. Ensalmers. Τέτοιοι ελμινθικοί έχουν μικρό μέγεθος και διαφέρουν σε μια ειδική δομή - υπάρχουν αναρρόφησης στο στόμα και το στομάχι με το οποίο τρώνε και συνδέονται επίσης με τους τοίχους του σώματος του ξενιστή. Τοποθετημένα πιατάκια στο ήπαρ και στο κανάλι της χοληδόχου κύστης.

Ο καθαριστής ενός τέτοιου παρασίτου είναι κυρίως κάτοικοι νερού - ψάρια και μαλάκια. Το Subsensen ζει στο στάδιο των προνυμφών και δεν προκαλεί καμία ταλαιπωρία. Η προνύμφη αρχίζει να αναπτύσσεται όταν ένα άτομο ή ένα ζώο εισέρχεται στο σώμα.

Τα κύρια συμπτώματα της εμφάνισης ενός πιατάκι είναι πονοκεφάλους, σημαντική απώλεια βάρους και σταδιακή ανάπτυξη της αναιμίας.

2. Ταινίες. Το Helminthen αυτού του είδους μπορεί να φτάσει σε τεράστια μεγέθη - μήκους έως και 15 μέτρων. Υπάρχουν επίσης με τη μορφή προνύμφης μέχρι να πέσουν στο ανθρώπινο σώμα.

Στην ιατρική πρακτική, υπάρχουν συχνά περιπτώσεις λοιμώξεων με ταύρο και χοιρινό αλυσίδα. Σε αυτή την περίπτωση, οι ελμινθές επηρεάζουν το έντερο και το διορθώνουν με τη βοήθεια των κυπέλλων αναρρόφησης. Ως αποτέλεσμα, το παράσιτο δεν βγαίνει με κόπρανα, όπως συμβαίνει συχνά με τα σκουλήκια.

Ένα άλλο σκουλήκι είναι ο Echinococcus. Η διαφορά του είναι ότι ο κύριος κίνδυνος αυτών των παρασίτων βρίσκεται στο στάδιο των προνυμφών. Το Helmint μπορεί να επηρεάσει σχεδόν όλα τα συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων και του εγκεφάλου.

Ο κίνδυνος μόλυνσης έγκειται στο γεγονός ότι τα σκουλήκια ταινιών δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την παρουσία τους στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι μια αλλαγή στη συνέπεια της καρέκλας, μια αλλαγή στην όρεξη, η αδυναμία, η ισχυρή μείωση της ανοσίας, η επιδείνωση των χρόνιων ασθενειών.

3. Στρογγυλά σκουλήκια. Η ζώνη κινδύνου της μόλυνσης με αυτά τα ελμινάρια περιλαμβάνει μικρά παιδιά που παίζουν συνεχώς στο δρόμο, στο Sandpit και στο παιχνίδι ανταλλαγής. Συχνά τα στρογγυλά σκουλήκια ζουν στο έδαφος, ώστε να μπορούν να μπουν στο ανθρώπινο σώμα με βρώμικα χέρια όταν τρώνε βρώμικα λαχανικά και φρούτα.

Τις περισσότερες φορές υπάρχουν τέτοιες στρογγυλές σκουλήκια, όπως οι ασκαρίδες και οι πινγκόρμς. Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης είναι τα ίδια με αυτά των ταινιών, αλλά τα στρογγυλά σκουλήκια συνοδεύονται πάντοτε από συμπτώματα και μπορούν να βρεθούν στα κόπρανα.

Η θεραπεία των ελμινών οποιουδήποτε είδους σχετίζεται με τη χρήση συγκεκριμένων φαρμακευτικών προϊόντων ανθρωπότητας. Ο γιατρός πρέπει να συνταγογραφήσει το σωστό φάρμακο και τη σωστή δοσολογία, καθώς πολλά από τα φάρμακα είναι δηλητηριώδη και επικίνδυνα για υπερβολική δόση.

Η συμμόρφωση με τα σημαντικότερα προληπτικά μέτρα θα βοηθήσει στην αποφυγή μόλυνσης με παράσιτα: την κατανάλωση κρέατος και ψαριών που έχουν υποβληθεί σε θερμική επεξεργασία. τη χρήση φρυγανισμένων λαχανικών και φρούτων. Το πόσιμο νερό πρέπει να γεμίζεται ή να μαγειρεύεται. Επιπλέον, μην ξεχνάτε τους κανόνες της προσωπικής υγιεινής και την έγκαιρη εξέταση από τον γιατρό.